D wìlda Sprocha  

Vu je har han d Sprocha garn bi da Menscha glabt.  
Sa sìn ìhna noh wenn sa greist sìn,  
ìm Kriag, ìm Eland, ìn dr Hoffnung.  
D Wärter fliaga ìm Wìnd,  
sa brìnga d Neikheita vu'ma Mül bis àn Ohra.  
Wenn sa sìch aneimens wohl fühla, bliiwa sa,  
sa wara vu àlla ààgnumma.  
Àwer a Sproch ìsch wia-n-a Harda wìlda Rässer,  
sa blibt nìt steh, sa rennt witterscht,  
ìmmer wìld un unbeherrscht!  
Ìn'ra àndra Gegend brìngt sa àndra Wärter,  
- Noh hàt jeder Volk, sogàr jedes Dorf, sina eigena Sproch?  
- Ja, normàlerwiisgeht's a so mìt da Sproch,  
so làng àss sa wìld bliiwa.  

- As blibt àwer nìt a so...  
- Nei. Wia mìt da Rässer, verstehn amol d Menscha  
àss d Sprocha nutzbàr känna sìì.  
Wia d Rässer, wara d Sprocha zwunga un beherrscht.  
D wìlda Wärter wara scheen üssputzt.  
Numma d Beschta wara bhàlta.  
Àm And bliiwa nìmm so vìel ìwrig,  
dia wo gnüe fiin un rein üssahn,  
dia därfa zu dr gmeinsàma Sproch gheera.  
Dia Stàndàrdsproch ìsch dernoh beherrscht,  
ma düet sa ìn dr Schüel lehre un schriiwa.  
Nìt wia d wìlda Wärter wo frèi ìm Wìnd fliaga,  
un wo nìt ìn Biacher schlofa.  

- Jo Papapa, dàs stìmmt nìt a so...  
S Elsassischa gheert zu da wìlda Sprocha, dernoh...  
- Wurum hàsch a so vìel elsassischa Biacher?  
- Wurum leesch a so garn elsassisch Gedìchtla?  
- Wurum schribsch mankmol typischa elsassischa Üsdrìck uf?  
- Wurum düesch mìch ìmmer nohnamma,  
wenn i Gràmmàtik-Fahler uf Elsassisch màch?  
Düet dàs àlles unsera wìlda Sproch nìt schàda?  
Unsera frèia Sproch wo dü a so düesch zwìnga?  

- Mi liab Maidala, hàsch jo racht,  
àwer müesch leider ebbis erfàhra:  
d Sprocha starwa aui, wenn d Menscha vu'na scheida,  
wenn sa vu da fiina Stàndàrdsprocha ersetzt wara.  
Unsera wìlda elsassischa Sproch stìrbt leider üss.  
Wia d làtiinischa Sproch, wia dr Dodo-Vogel, wia d Dinosauria...  
Ìn da Biacher lìega d Wärter wia ìm Formol.  
Sa sìn zwàr nìmm sehr làwandig, àwer sa sìn mìndschens noch do.  
Dàs àlles wo-n-i ufschrib wìrd nìt gànz verlora.  
Dur d Biacher un d Heftla blibt doch ebbis vu unsera wìlda Sproch.  
Unsera starwenda Sproch wo a so doch wìrd ìwerlawa.  

Weisch Papapa, 's kààt klàppa!  
Lüeg: s Làtiinischa hebt si noch güet,  
fer a Sproch wo scho so làng üsgstorwa ìsch!  
Weisch wàs: dia àlla Wärter, dia Üssdrìck un dia Gràmmàtik-Regel,  
dia wìll i jetzt uf em Ìnternet ge schriiwa  
Dàs ìsch noch besser às Formol, do wara sa nia verlora!  

Güet Maidala! Prima...  
Moderner às s Ìnternet gìtt's jo nìt.  
Wìld, modern un làwandig!  
...Ja do, wenn mi Großvàter dàs gsah hat!  
Ar wo-n-a Gschìchtla nia zwei Mol gliich verzeehlt hàt...